Zaječa rězna
Zaječa rězna (Carex ovalis) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
rjadownja: | Krytosymjenjak (Magnoliopsida) Monokotyledony |
Commelinidy | |
rjad: | (Poales) |
swójba: | Cachorowe rostliny (Cyperaceae) |
ród: | Rězna[1][2] (Carex) |
družina: | Zaječa rězna |
wědomostne mjeno | |
Carex ovalis | |
Gooden. | |
Zaječa rězna (Carex ovalis, syn.: Carex leporina L.) je rostlina z podroda jenakokłóskatych rěznow ze swójby cachorowowych rostlinow (Cyperaceae).
Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Zaječa rězna docpěwa wysokosć wot 20 hač do 60 cm.
Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Šěrozelene łopjena docpěwaja šěrokosć wot 2 hač do 3 mm a su krótše hač třihranity, horjeka hruby stołpik.
Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Kćěje wot junija hač do julija. 5-6 kłosow je jejkojte, husto stłóčene. Muske a žónske kłosy ma samsnu formu. Hadźicy su křidleškate. Brune pluwizny su kónčkojte.
Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rosće na kisałych suchich trawnikach a na włóžnych pastwach.
Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rostlina je w Europje rozšěrjena.
Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 421.
- ↑ W internetowym słowniku: Segge
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 412, z wědomostnym mjenom Carex leporina (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Zaječa rězna. W: FloraWeb.de. (němsce)