Zahrodna žołtnica
| |
| Zahrodna žołtnica (Lysimachia punctata) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Asteridy | |
| rjad: | (Ericales) |
| swójba: | Kropačkowe rostliny (Primulaceae) |
| podswójba: | Myrsinowe rostliny (Myrsinoideae) |
| ród: | Žołtnica[1] (Lysimachia) |
| družina: | Zahrodna žołtnica |
| wědomostne mjeno | |
| Lysimachia punctata | |
| L. | |
Zahrodna žołtnica (Lysimachia punctata) je rostlina z podswójby myrsinowych rostlinow (Myrsinoideae) znutřka swójby kropačkowych rostlinow (Primulaceae).
Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Zahrodna žołtnica je trajne zelo, kotrež docpěje wysokosć wot 50 hač 100 cm. Rostlina je husto kosmata.
Stołpiki su njerozhałuzowane.
Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Łopjena po třoch hač po šesćoch mutlički wutworja. Wone su dwójce hač trójce tak dołhe kaž šěroke a na delnim boku ćmowje dypkate.
Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Kćěje wot junija hač awgusta. Kćenja steja po jednym hač po wosmjoch w łopjenowych rozporach. Keluškowe kónčki su zelene a nimaja čerwjenu kromu. Złotožołta króna je daloko likojta a njese pjeć jejkojtych kónčkow a docpěje wulkosć wot 2 hač 3 cm. Próškowe nitki su žałzojće kosmate.
Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rosće jako pyšnu rostlinu w zahrodach, ale hdys a hdys wodźiwjene na pućowych kromach, brjóhach, w kerčinach a na pustych płoninach wustupuje. Ma radšo włóžne, wutkate a bazowe pódy.
Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 675.
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 278 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
