Złota zažnička

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
(ze strony „Złota zaznička” sposrědkowane)
Złota zažnička
Złota zažnička (Gagea lutea)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Monokotyledony
rjad: (Liliales)
swójba: Lilijowe rostliny (Liliaceae)
podswójba: Lilioideae
ród: zažnička (Gagea)
družina: Złota zažnička
wědomostne mjeno
Gagea lutea
(L.) Ker-Gawl.
Wobdźěłać
p  d  w

Złota zažnička (Gagea lutea) je rostlina ze swójby lilijowych rostlinow (Liliaceae). Dalšej serbskej mjenje stej wulka snědka a złota hwěžka.

Synonymy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Za Gagea lutea eksistuja sćěhowace synonymy:

  • Gagea erubescens Besser
  • Gagea burnatii A.Terracc.
  • Gagea silvatica (Pers.) Loudon
  • Gagea reverchonii Degen

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Złota zažnička je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 10 hač 30 cm. Rostlina ma jenož jednu pozemsku cyblu.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Spódnje łopjeno docpěwa dołhosć wot 30 cm a šěrokosć wot 6 hač 15 cm a přesaha přez kwětnistwo.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot apryla hač meje. Hwěžkojte kćenja docpěwa wysokosć wot 2 hač 3 cm a maja šěsć kćenjowych łopješkow. Wone steja po jednu hač po dźesaćoch we wokołkojtym kwětnistwje na nahim stołpiku.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće we łučinowych lěsach, lěsnych wobkromach, sadowcowych łukach blisko lěsow a žiwych płotach. Preferuje wot sakanja włóžne, wutkate pódy w sćinach.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w nimale cylej Europje rozšěrjena.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 118 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 314 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije