Wšědny buksowc

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Wšědny buksowc
Wšědny buksowc (Buxus sempervirens)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
rjadownja: Krytosymjenjaki (Magnoliopsida)
  Eudikotyledony
rjad: (Buxales)
swójba: Pušponowe rostliny (Buxaceae)
ród: Buksowc[1][2] (Buxus)
družina: Wšědny buksowc
wědomostne mjeno
Buxus sempervirens
L.
Wobdźěłać
p  d  w
Jědojta družinaŠkitana družina

Wšědny buksowc (Buxus sempervirens) je rostlina ze swójby pušponowych rostlinow (Buxaceae). Dalše serbske ludowe mjena su buks, pušpon, buksownja[2], kruwymór a nakoznik.

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wšědny buksowc je kerk abo štom, kotryž docpěje wysokosć wot 0,3 hač 4 m.

Hałuzy su z přecozelenymi, přećiwostejnymi łopjenami wobsadźene.

Łopjena su kožojte, owalne, na hornim boku ćmowozelene, na delnim boku mutnje jasnozelene a docpěja dołhosć wot 1 hač 2,5 cm.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot měrca hač apryla. Kćenja nimaja krónu a su jednosplažne. Keluškowe łopješka su štyri hač wósom, žołtozelene a docpěja dołhosć wot 2 mm. Jedne žónske kćenje a wjacore muske kćenja tworja kłubičku w łopjenowych rozporach. Muske kćenja njesu štyri prochowe łopješka.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće dźiwnje w ćoplišich lisćowych lěsach a kerčinach. Preferuje bazowe pódy.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina w Moselowym dole, južnym Čornym lěsu, Elsaskej, Pyrenejach a južnej Europje rozšěrjena.

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 57.
  2. 2,0 2,1 W internetowym słowniku: Buchsbaum

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 424 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije