Wšědna hrimanka

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Wšědna hrimanka
Wšědna hrimanka (Echium vulgare)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Jadrowe eudikotyledony
  Asteridy
Euasteridy
swójba: Wódrakowe rostliny (Boraginaceae)
ród: Hrimanka[1] (Echium)
družina: Wšědna hrimanka
wědomostne mjeno
Echium vulgare
L.
Wobdźěłać
p  d  w
Jědojta družina

Wšědna hrimanka (Echium vulgare) je rostlina ze swójby wódrakowych rostlinow (Boraginaceae). Dalše serbske ludowe mjeno je módry kosmač[1].

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wšědna hrimanka je dwulětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 25 hač do 100 cm. Rostlina je seršćikojće kosmata.

Stołpik je zrunany a lisćaty.

Měnjate łopjena su lancetojte.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot meje hač do septembra (wot junija hač do awgusta). Likojte kćenja su wioletne a docpěwaja dołhosć wot 1,5 hač do 2 cm a na spočatku steja w zakulenych skupinach, wijelach[2], a wone tworja kehelojte, hač 50 cm dołhe kwětnistwo. Jako pupki su čerwjene, pozdźišo róžojte a cyle so pukane módre. Króna je njeprawidłowna a dwuhubkata a docpěwa dołhosć wot 15 hač 20 mm. Jeje wuběh je křiwa. Próškowe łopješka z kćenjow wusahuja.

Tež eksistuja formy z běłymi a róžojtymi kćenjemi. Při małoróstnych formach běłe, módre, róžojte abo purpurowe kćenja wustupuja.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na pućach, na železniskim terenje, na přistawach, na drjebiznowych městnach, na pustym kraju a na skałach.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w Europje rozšěrjena.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. 1,0 1,1 W internetowym słowniku: Natternkopf
  2. Strasburger, E. et al.: Lehrbuch der Botanik für Hochschulen. 35. Auflage, Spektrum Akademischer Verlag 2002, strona 165 (němsce)

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Botanica, Einjährige und mehrjährige Pflanzen, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4469-1, strona 305 (němsce)
  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, stronje 292, 310 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 238 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije