Wšědna štwórica

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Wšědna štwórica
Wšědna štwórica (Paris quadrifolia)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
rjadownja: Krytosymjenjak (Magnoliopsida)
  Monokotyledony
rjad: (Liliales)
swójba: Kichawowe rostliny (Melianthaceae)
ród: Štwórica[1] (Paris)
družina: Wšědna štwórica
wědomostne mjeno
Paris quadrifolia
L.
Wobdźěłać
p  d  w
Jědojta družina

Wšědna štwórica (Paris quadrifolia) je rostlina ze swójby kichawowych rostlinow (Melianthaceae).

Po někotrych žórłach so swójbje štwóricowych rostlinow (Trilliaceae) přirjaduje.

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Płód

Wšědna štwórica docpěje wysokosć wot 10 hač do 40 cm.

Stołpik a łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Stołpik je nahi a njese na kónčku štyri, rědko pjeć abo šěsć w mutličkach stejacych, sedźacych, eliptiskich, syćožiłkowych łopjenow. Wone docpěja dołhosć wot hač do 10 cm.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot meje hač do junija. Zelene kćenje je nakónčne, dołho stołpikate. Zwonkowne 4 kćenjowe łopješka su jejko-lancetojte a docpěja dołhosć wot 2 hač do 3 cm a šěrokosć wot hač do 5 mm. Znutřkowne łopješka su tróšku krótše a wuže. Próšniki su žołte a dołhe. Płódniki su wulke a čornomódre.

Płody[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Płód je čorna, šědźiwiznojta, jara jědojta jahoda. Wona docpěje šěrokosć wot 1 cm.

Maćizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina wobsahuje saponiny.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće we łučinowych lěsach, dubowych, bukowych a jehlinowych měšanych lěsach. Mam radšo wutkate, humusowe pódy.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. W internetowym słowniku: Einbeere

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 342 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 374 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije