Turkowska lilija

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Turkowska lilija
Turkowska lilija (Lilium martagon)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Monokotyledony
rjad: (Liliales)
swójba: Lilijowe rostliny (Liliaceae)
podswójba: Lilioideae
ród: Lilija[1][2] (Lilium)
družina: Turkowska lilija
wědomostne mjeno
Lilium martagon
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Turkowska lilija (Lilium martagon) je rostlina ze swójby Lilijowych rostlinow (Liliaceae).

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Turkowska lilija je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 40 hač do 100 cm.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łopjena docpěwaja dołhosć wot 8 hač 15 cm, maja sydom hač jědnaće paralelnych nerwow a steja po štyrjoch hač po wosmjoch w stołpikowej srjedźišću w mutličkach.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot junija hač do julija. Nygace, turbanojte kćenja maja šěsć jasnopurpurnych kćenjowych łopjenow z ćěmnymi blakami a docpěwaja šěrokosć wot 5 hač 8 cm.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće w lěsach z zelišćowym podróstom, w hornišich połoženjach tež mjez wysokimi trajnymi zelemi. Preferuje čerstwe, čumpate pódy w połsćinje.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 238.
  2. W internetowym słowniku: Lilie

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 72 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije