Tupa kostrjawa

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Tupa kostrjawa
Tupa kostrjawa (Bromus inermis)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Commelinidy
rjad: (Poales)
swójba: Słódke trawy (Poaceae)
podswójba: Pooideae
ród: Kostrjawa[1][2] (Bromus)
družina: Tupa kostrjawa
wědomostne mjeno
Bromus inermis
Leyss.
Wobdźěłać
p  d  w

Tupa kostrjawa (Bromus inermis) je rostlina ze swójby słódkich trawow (Poaceae).

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Tupa kostrjawa docpěwa wysokosć wot 30 hač 100 cm. Rostlina njese wuběžki.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łopjena su nahe a płone. Wone docpěwaja šěrokosć wot 6 hač 10 cm. Jich kóžki su 2 mm dołhe.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot junija hač julija. Pakić je zrunana a docpěwa dołhosć wot 10 hač 20 cm. Pakićowe hałuzy docpěwaja dołhosć wot 5 cm. Kłóski su linealnje-tupe a docpěwaja dołhosć wot 2 hač 3 cm. Delnja přikrywna pluwizna je jednonerwowa, mjeztym zo je hornja přikrywna pluwizna třonerwowa. Kryjace pluwizny su njekochtate abo njesu 1-2 mm dołhi kocht.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na pućowych kromach, rolach a suchich trawnikach.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w sewjernej a srjedźnej Europje rozšěrjena, při čimž južnje hač Alpskeje južneje stopy a Balkanskeje połkupy wustupuje.

Noty[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 212.
  2. W internetowym słowniku: Trespe

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 380 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije