Tołste kosćadło
| |
| Tołste kosćadło (Symphytum tuberosum) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Jadrowe eudikotyledony | |
| podrjadownja: | Asteridy Euasteridy I |
| swójba: | Wódrakowe rostliny (Boraginaceae) |
| ród: | Kosćadło[1][2] (Symphytum) |
| družina: | Tołste kosćadło |
| wědomostne mjeno | |
| Symphytum tuberosum | |
| L. | |
Tołste kosćadło (Symphytum tuberosum) je rostlina ze swójby wódrakowych rostlinow (Boraginaceae).
Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Tołste kosćadło je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 15 hač do 30 cm. Rostlina je husto wotstejo kosmata.
Pjenk je sukojće stołstnjeny.
Stołpik je kulojty.
Stołpikowe łopjena su jasnje stołpikate. Wone njewotběžu na stołpiku.
Kćěje wot apryla hač do meje. Nygace, rołkojte kćenja su blědožołte a docpěwaja dołhosć wot 1,5 hač do 2 cm.
Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rosće w zahrodach a w parkach, rědko wodrjewjena na lěsnych kromach, we winicach, pod žiwych płotach. Preferuje čerstwe hač włóžne, zwjetša małowapnite pódy w połsćinje.
Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Podobnej družinje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Lěkarske kosćadło (Symphytum officinale) ma łopjena, kotrež na stołpiku wotběžu.
- Dulkate kosćadło (Symphytum bulbosum) ma ćeńki pjenk z kulowatymi dulkami. Jeho kćenja docpěwaja dołhosć wot 1 hač do 1,4 cm.
Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 211.
- ↑ W internetowym słowniku: Beinwell
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 286 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)