Sukelny drapalc
| |
| Sukelny drapalc (Dipsacus sativus) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Asteridy Euasteridy II | |
| rjad: | (Dipsacales) |
| swójba: | Drapalcowe rostliny (Dipsacaceae) |
| ród: | Drapalc[1][2] (Dipsacus) |
| družina: | Sukelny drapalc |
| wědomostne mjeno | |
| Dipsacus sativus | |
| (L.) Honck. | |
Sukelny drapalc (Dipsacus sativus) je rostlina ze swójby drapalcowych rostlinow (Dipsacaceae). W někotrych žórłach so jako poddružinu Dipsacus fullonum ssp. sativus družiny dźiwjeho drapalca (Dipsacus fullonum) mjenuje.
Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Sukelny drapalc je dwulětna rostlina kotrež ma proste, wróćo zekřiwjene nošne łopješka, kotrež su krótše a šěrše hač tute dźiwjeho drapalca.
Wužiće[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Suchnjene hłójčki buchu prjedy k česanju wołmjanych płatow wužiwane. Elastiske hóčki při ćehnjenu přez płat kosmy zrunaja.
Dźensa je woblubowane sušene kćenje.
Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 100.
- ↑ W internetowym słowniku: Karde
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Botanica, Einjährige und mehrjährige Pflanzen, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4469-1, strona 285 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 202, jako podobna družina Weber-Karde (Dipsacus sativus) pod hesłom Wilde Karde (Dipsacus fullonum, Dipsacus sylvestris) (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)