Suchi pasnik

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Suchi pasnik
Suchi pasnik (Phleum phleoides, Syn. Ph. Boehmeri) naprawo, Drapaty pasnik (Phleum paniculatum) nalěwo
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
podrjadownja: (Commelinidae)
rjad: (Poales)
swójba: Słódke trawy (Poaceae)
ród: Pasnik[1][2] (Phleum)
družina: Suchi pasnik
wědomostne mjeno
Phleum phleoides
Wobdźěłać
p  d  w

Suchi pasnik (Phleum phleoides, syn. Ph. Boehmeri) je rostlina ze swójby słódkich trawow (Poaceae).

Wopisanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Suchi pasnik docpěwa wysokosć wot 30 hač 60 cm.

Stołpik je horjeka bjezłopjenaty.

Łopjena docpěwaja šěrokosć wot 2 hač 4 mm a su hrube, na kromje běłe. Łopjenowa kožička je přikušena a docpěwa dołhosć wot 1 hač 2 mm.

Kćěje wot junija hač julija. Kłóskowa pakić je šwižna a docpěwa dołhosć wot 18 cm. Kłóski su dwukónčkowe, jednokćenjowe a maja formu podobnu zuwakej. Přikrywne pluwizny su dlěše hač kryjace pluwizne.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na přibrjóžnych suchich trawnikach, skałach a we swětłych chójnowych lěsach.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w južnej Skandinawiskej, srjedźnej a južnej Europje rozšěrjena.

Noty[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Prawopisny słownik, Hornjoserbski słownik, ISBN 3-7420-1920-1, strona 324
  2. W internetowym słowniku: Lieschgras

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 400
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije