Sćinojta dornica

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Sćinojta dornica
Sćinojta dornica (Festuca arundinacea)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Monokotyledony
  Commelinidy
rjad: (Poales)
swójba: Słódke trawy (Poaceae)
podswójba: Pooideae
ród: Dornica[1][2] (Festuca)
družina: Sćinojta dornica
wědomostne mjeno
Festuca arundinacea
Schreb.
Wobdźěłać
p  d  w

Sćinojta dornica (Festuca arundinacea, tež Festuca elatior var. arundinacea (Schreber) Wimmer; Festuca elatior subsp. arundinacea (Schreber) Hackel; Lolium arundinaceum (Schreber) S. J. Darbyshire.[3]) je rostlina ze swójby słódkich trawow (Poaceae).

ilustracija

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 96.
  2. W internetowym słowniku: Schwingel
  3. Conert: Pareys Gräserbuch. 2000.

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije