Runy sćěnowc

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Runy sćěnowc
Runy sćěnowc (Parietaria officinalis)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Eurosidy I
rjad: (Rosales)
swójba: Kopřiwowe rostliny (Urticaceae)
tribus: Parietarieae
ród: Sćěnowc[1] (Parietaria)
družina: Runy sćěnowc
wědomostne mjeno
Parietaria officinalis
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Runy sćěnowc (Parietaria officinalis, syn.: Parietaria erecta Mert. & W.D.J.Koch) je rostlina ze swójby kopřiwowych rostlinow (Urticaceae).

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Runy sćěnowc je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 30 hač do 100 cm. Rostlina nima palne kosmy.

Kulojte stołpiki su zrunane a njerozhałuzowane.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Ćeńke, měnjate łopjena škleńcojće błyšća a docpěwaja dołhosć wot 5 hač do 10 (3-12) cm. Wone su cyłokromne, jejkojće-lancetojte, wótre, na woběmaj kónčkomaj wušene a při wuschnjenju transparentne bywaja.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot junija hač do oktobra. Móliške, njenahladne, zelenojte kćenja steja w hustych kulowatych promjenjach, kotrež su w rozporach łopjenow. Štyri kćenjowe łopješka docpěwaja wulkosć wot něhdźe 1 mm.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na chłódkojtych, přećiwo wětrej škitanych skałach a na murjach. Preferuje włóžne pódy na ćopłych stejnišćach.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w srjedźnej a južnej Europje rozšěrjena.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Jurij Kral: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje serbskeje rěče, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2003, ISBN 3-7420-0313-5, str. 506.

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 350 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 344 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons

Runy sćěnowc. W: FloraWeb.de. (němsce)

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije