Pyšny kobołk
| |
| Pyšny kobołk (Allium ursinum) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| rjad: | (Asparagales) |
| swójba: | Amarylisowe rostliny (Amaryllidaceae) |
| podswójba: | Kobołkowe rostliny (Allioideae) |
| tribus: | Allieae |
| ród: | Kobołk[1][2] (Allium) |
| družina: | Pyšny kobołk |
| wědomostne mjeno | |
| Allium ursinum | |
| L. | |
Pyšny kobołk (Allium ursinum syn.: Allium latifolium, A. nemorale, Ophioscorodon ursinum) je rostlina z podswójby kobołkowych rostlinow (Allioideae) znutřka swójby amarylisowych rostlinow (Amaryllidaceae).
Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Pyšny kobołk je wjacelětna rostlina, kotraž rosće zruna. Kćenja intensiwnje po kobołku wonjeja.
Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Mam radšo přesakliwe, humusowe, čerstwe hač włóžne zahrodowe pódy.
Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Łopjena so za poliwki, solotwje a twaroh wužiwaja. Wone apetit pozbudźuja a požiwanje podpěraja.
Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 198.
- ↑ W internetowym słowniku: Knoblauch
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Throll: Was blüht im Garten? 1000 Pflanzen Pflege Merkmale Sorten, ISBN 978-3-440-11331-8, strona 329 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)