Prawy kisalnik

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Prawy kisalnik
Prawy kisalnik (Cotoneaster integerrimus)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Rosidy
Eurosidy I
rjad: (Rosales)
swójba: Róžowe rostliny (Rosaceae)
podswójba: (Spiraeoideae)
tribus: Pyreae
podtribus: (Pyrinae)
ród: Kisalnik[1][2] (Cotoneaster)
družina: Prawy kisalnik
wědomostne mjeno
Cotoneaster integerrimus
Medik.
Wobdźěłać
p  d  w
Škitana družina

Prawy kisalnik (Cotoneaster integerrimus) je kerk ze swójby róžowych rostlinow (Rosaceae).

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Prawy kisalnik je kerk, kotryž docpěwa wysokosć wot 0,3 hač 2 m.

Hałuzy njenjesu ćernje.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łopjena su owalne, na hornim boku nahe, na delnim boku husto šěropjelsćojte a docpěwaja dołhosć wot 1,5 hač 4 cm.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot apryla hač meje. W łopjenkowych rozporach po jednu hač po pjećoch stejace kćenja maja pjeć krónowych łopješkow a jich kćenjowe stołpiki a keluch su nimale nahe. Krónowe łopješka su swětłoróžojte a maja formu zwónčka. Keluškowe łopješka docpěwaja dołhosć wot 2 mm.

Płody[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Jabłukowe płody su čerwjene, kulowate a nahe a docpěwaja šěrokosć wot 6 hač 8 mm.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće w skalnych kerčinach, skalnych zwisach a kamjentnych suchich lěsach. Preferuje lětoćopłe, suche, bazowe a zwjetša wapnate kamjentne a skalne pódy.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 193.
  2. W internetowym słowniku: Zwergmispel

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 452 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 416 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije