Prawy figowc

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Prawy figowc
Prawy figowc (Ficus carica)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Rosidy
Eurosidy I
rjad: (Rosales)
swójba: Marušnjowe rostliny (Moraceae)
ród: Figowc[1][2] (Ficus)
družina: Prawy figowc
wědomostne mjeno
Ficus carica
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Prawy figowc (Ficus carica) je štom ze swójby marušnjowych rostlinow (Moraceae). Dalše serbske mjeno je smokwica.

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Prawy figowc je mały, w lěću zeleny štom, kotraž docpěwa wysokosć wot hač do 9 cm.

Łopjena su napadnje třilapate.

Płody su jědźne.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Preferuje słónčne stejnišćo a ćopły klimat ze suchimi lěćemi.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w Turkowskej a zapadnej Aziji domjaca, ale so wot lěttysacow kultiwuje.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 124.
  2. W internetowym słowniku: Feigenbaum

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Botanica, Bäume und Sträucher, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4467-7, strona 384 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije