Pjerkojta kowjel
| |
| Pjerkojta kowjel (Stipa pennata) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Monokotyledony | |
| Commelinidy | |
| rjad: | (Poales) |
| swójba: | Słódke trawy (Poaceae) |
| podswójba: | Pooideae |
| ród: | Kowjel[1] (Stipa) |
| družina: | Pjerkojta kowjel |
| wědomostne mjeno | |
| Stipa pennata | |
| L. | |
Pjerkojta kowjel (Stipa pennata) je rostlina ze swójby słódkich trawow (Poaceae).
Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Pjerkojta kowjel je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 25 hač do 100 cm. Rostlina wutwori małke, huste kupy.
Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Módrozelene łopjena su proste a zwjetša zakulene. Wone docpěwaja šěrokosć wot 2 hač do 3 mm.
Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Kćěje wot meje hač do julija. Pakić wobsteji z małko kłóskow a je šwižna. Kochty su husto pjeriće kosmate, jako wobłuk přewisuja, docpěwaja dołhosć wot 40 cm a njejsu do so zahoknjene. Kóžda kłóska njese jedyn dołhi kocht a dwaj krótkej kochtaj. Přikrywne pluwizny docpěwaja dołhosć wot 15 hač do 20 mm. Kryjace pluwizny njesu 20 hač 30 cm dołhi kocht.
Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rosće na ćopłych suchich trawnikach, na słónčnych skalnych zwisach, na skalnych trawnikach. Preferuje bazowe, často wapnite pódy.
Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rostlina je w južnej Šwedskej, srjedźnej a južnej Europje rozšěrjena.
Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Podobna družina[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Włosojta kowjel (Stipa capillata) ma kochty, kotrež njejsu pjeriće kosmate, docpěwaja dołhosć wot 10 hač do 15 cm. Jeje kochty do so zahoknu.
Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ Jurij Kral: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje serbskeje rěče, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2003, ISBN 3-7420-0313-5, str. 171, pod hesłom kowjel, ale z přełožkom "Pfriemengras".
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 450 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)