Pawoł Kurjo

Pawoł Kurjo (* 14. januara 1897 w Radworju, † 22. julija 1935 w Stołpinje) bě serbski prawiznik, stawiznar a redaktor.

Narodźi so jako syn žiwnosćerja w Radworju a bě wot 1910 do 1912 chowanc Serbskeho seminara w Praze, hdźež wopytowaše němski Małostronski gymnazij. Wot 1912 do 1919 chodźeše do Budyskeho gymnazija. Wot 1919 do 1924 studowaše w Lipsku prawnistwo. Po studiju nazběra hač do lěta 1927 nazhonjenja jako referendar w Žitawje, Grymje a Nowosólcu-Hornim Hródku. Wot 1927 hač do swojeje zažneje smjerće w lěće 1935 dźěłaše jako adwokat w Stołpinje.

Jako student prawnistwa załoži w lěće 1919 časopis Serbski Student a bě jeho prěni redaktor. Nimo toho pisaše do nowin Serbske Słowo w zmysle narodneho hibanja Arnošta Barta. Hromadźe z Janom Brylom spisa knihu Serbske stawizny w zańdźenosći a přitomnosći, kotraž 1920 wuńdźe. Jako adwokat zakitowaše w lěće 1934 wuspěšnje Michała Nawku w Budyskim procesu dla pozdatneje wulkopřerady.

Pawoł Kurjo bě wot lěta 1920 sobustaw Maćicy Serbskeje.

Žórło

• Jurij Młynk: Kurjo, Pawoł. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 320sl.