Mały bałdrijan

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Mały bałdrijan
Mały bałdrijan (Valeriana dioica)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Asteridy
Euasteridy II
rjad: (Dipsacales)
swójba: Bałdrijanowe rostliny (Valerianaceae)
ród: Bałdrijan[1][2] (Valeriana)
družina: Mały bałdrijan
wědomostne mjeno
Valeriana dioica
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Mały bałdrijan (Valeriana dioica) je rostlina ze swójby bałdrijanowych rostlinow (Valerianaceae).

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Mały bałdrijan je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 10 hač 30 cm. Rostlina ma pak muske pak žónske kćenja.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Delnje łopjena su njerozdźělene a kulojte-jěrchenkojte. Stołpikowe łopjena su njeporowje pjerite z 2 hač 7 pjeritymi porami a wjetšim nakónčnym pjerom. Muske kćenja su róžojte z 3 mm dołhej krónu, mjeztym zo žónske kćenja su běłe z 1 mm dołhej krónu. Kwětnistwo je pokrywojte.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot meje hač junija.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na mokrych łukach, łuhojty łukach, w hrjebjach a na rěčnych brjohach. Preferuje mokre, wutkate, bazowe pódy na swětłych stejnišćach.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w nimale cyłej Europje rozšěrjena.

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 34.
  2. W internetowym słowniku: Baldrian

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, stronje 98 a 256 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, stronje 54 a 170 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije