Mólička woka

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Mólička woka
Mólička woka (Vicia hirsuta)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
rjad: (Fabales)
swójba: Łušćinowcy (Fabaceae)
podswójba: Mjetelojte kwěty (Faboideae)
tribus: Fabeae
ród: Woka[1][2] (Vicia)
družina: Mólička woka
wědomostne mjeno
Vicia hirsuta
(L.) Gray
Wobdźěłać
p  d  w

Mólička woka (Vicia hirsuta) je rostlina ze swójby łušćinowcow (Fabaceae).

Mólička woka

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Mólička woka je jednolětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 15 hač 60 cm.

Stołpiki su ćeńke, klunkate.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Pjerite łopješka su šwižne, prědku přikušene abo třizubate a docpěwaja dołhosć wot 5 hač 10 (12) mm.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot junija hač julija. Kćenja su jasnowioletne, běłe abo namódreń běłe, docpěwaja dołhosć wot 3 hač 4 mm a steja po třoch hač po šesćoch w dołho stołpikatych kićach. Předewšěm pčołki a mjetele wopytuja kćenja dla bohateho nektara.

Płody[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łušćinowy płody docpěwaja dołhosć wot něhdźe 1 cm, wobsahuje dwě symjeni a su mjechko kosmate.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na žitowych rolach, na pućach, drjebiznowych městnach a pustych płoninach. Preferuje ćopłe, w prawej měrje suche pódy.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 561.
  2. W internetowym słowniku: Wicke

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 304 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 190 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Commons
Commons


Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije