Lubochow

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Lubochow
Lubachau
Połoženje Lubochowa na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Lubochowa na karće Hornjeje Łužicy
DEC
Połoženje Lubochowa
Połoženje Lubochowa
město: Budyšin
zagmejnowanje: 1936 (do Małeho Wjelkowa)
wobydlerstwo: 89 (31. decembra 2022)[1]
wysokosć: 201 meter n.m.hł.
51.21416666666714.413888888889201
póstowe čisło: 02625
předwólba: 035935
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Lubochowčan/-ka
adjektiw:
Lubochowski
skłonowanje:
Lubochowa, Lubochowej, Lubochow, Lubochowom, w Lubochowje
Połoženje Lubochowa w Budyšinje
Połoženje Lubochowa w Budyšinje

Połoženje Lubochowa w Budyšinje

Lubochow (němsce Lubachau) je hornjołužiska wjeska z 89 wobydlerjemi, kotraž słuša wot lěta 1999 k Budyšinej.

Wjes, kotraž je sydlerskostawiznisce kulowc, leži sewjernje Budyskeho centruma mjez Małym Wjelkowom w zapadźe a Budyskim spjatym jězorom we wuchodźe.

Prěnje historiske naspomnjenje wsy jako knježe sydło Lubchow pochadźa z hornjołužiskeho hraničneho wopisma lěta 1241.[2]

Po Mukowej statistisce měješe Lubochow we 1880tych lětach 104 wobydlerjow, z nich 99 Serbow (95 %) a pjeć Němcow.[3]

Hlej tež[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Literatura[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Lubachau/Lubochow, Neuteichnitz/Nowa Ćichońca und Neumalsitz/Nowe Małsecy. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 260sl.
  • M. Kral: Stawizniske powěsće z našich serbskich wsow [=Serbska ludowa knihownja, čo. 44]. Budyšin, 1937, str. 42–53.

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. staw: 31. decembra 2022; Statistiska rozprawa města Budyšina za IV. kwartal 2022, měrc 2023
  2. Lubochow w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  3. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 55. → wšě wjeski
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije