Lěsny zabrij

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Lěsny abrij
Lěsny zabrij (Galeopsis bifida)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Asteridy
Euasteridy I
rjad: (Lamiales)
swójba: Cycawkowe rostliny (Lamiaceae)
podswójba: Lamioideae
ród: Zabrij[1] (Galeopsis)
družina: Lěsny zabij
wědomostne mjeno
Galeopsis bifida
(Boenn.) Fries
Wobdźěłać
p  d  w

Lěsny zabrij (Galeopsis bifida) je rostlina ze swójby cycawkowych rostlinow (Lamiaceae).

Wopisanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Lěsny zabrij docpěwa wysokosć wot 20 hač 60 cm.

Stołpik je na kolenkach sylnje stołstnjeny a wotstejo seršćaće kosmaty.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łopjena su jejkojte-lancetojte a zubate.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot junija hač oktobra. Kwětnistwo njese žołtohłójčkowe žałzowe kosmy abo je bjezžałzowe. Króna docpěwa dołhosć wot 10 hač 15 mm a je blědojće čerwjena. Krónowe delnja hubka njese dołhojte, zwjetša jednobarbne srjedźne lapy.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na rolach, hólnišćach, lěsnych kromach a mylenych tymjenjach. Pase so wapna.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina w Europje rozšěrjena.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Noty[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 624.

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 242 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije