Pózdnja snězyčka
(ze strony „Lěćolinka” sposrědkowane)
| |
| Pózdnja snězyčka (Leucojum aestivum) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Krytosymjenjak (Magnoliopsida) Monokotyledony | |
| rjad: | (Asparagales) |
| swójba: | Amarylisowe rostliny (Amaryllidaceae) |
| ród: | Snězyčka[1][2] (Leucojum) |
| družina: | Pózdnja snězyčka |
| wědomostne mjeno | |
| Leucojum aestivum | |
| L. | |
Pózdnja snězyčka[1] (Leucojum aestivum) je rostlina ze swójby amarylisowych rostlinow (Amaryllidaceae). Dalše serbske mjeno je lěćolinka.
Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ 1,0 1,1 Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 468.
- ↑ W internetowym słowniku: Knotenblume
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)