Kwětkata kokorička

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Kwětkata kokorička
Kwětkata kokorička (Polygonatum multiflorum)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Monokotyledony
rjad: (Asparagales)
swójba: Hromakowe rostliny (Asparagaceae)
podswójba: Ruskusowe rostliny (Nolinoideae)
ród: Kokorička[1][2] (Polygonatum)
družina: Kwětkata kokorička
wědomostne mjeno
Polygonatum multiflorum
(L.) All.
Wobdźěłać
p  d  w

Kwětkata kokorička (Polygonatum multiflorum) je rostlina ze swójby całtkowych rostlinow (Convallariaceae), kotraž je nětko dźěl podswójby ruskusowych rostlinow (Nolinoideae) znutřka swójby hromakowych rostlinow (Asparagaceae). Dalše serbske mjeno je běły korjeń.

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kwětkata kokorička je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 30 hač do 80 cm.

Pjenk ma pječatowe plěški.

Přewisowacy, kulojty stołpik njese 2-dźělnje zrjadowae łopjena.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łopjena su schódne, owalne abo šěroko lancetojte, docpěwaja dołhosć wot 8 hač do 15 cm a šěrokosć wot 3 hač do 6 cm, su horjeka ćěmnozelene a deleka šěrozelene.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot meje hač do junija. Kćenja su wisace. Jich rołka docpěwa dołhosć wot 1 hač do 2 cm a je w srjedźišću tróšku hromadu sćehnjena a prědku likowa.

Płody[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Jahody su ćmowomódre a zwobručowane.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće w lěsach z kałowym podróstom a w łučinowych lěsach. Preferuje čerstwe, wutkate, wapnite, čumpate pódy na chłódkojty stejnišćach.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 199.
  2. W internetowym słowniku: Weißwurz

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 182 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije