Konjaca mjetlička
| |
| Konjaca mjetlička (Mentha longifolia) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Euasteridy I | |
| rjad: | (Lamiales) |
| swójba: | Cycawkowe rostliny (Lamiaceae) |
| podswójba: | (Nepetoideae) |
| ród: | Mjetlička[1][2] (Mentha) |
| družina: | Konjaca mjetlička |
| wědomostne mjeno | |
| Mentha longifolia | |
| (L.) Huds. | |
Konjaca mjetlička (Mentha longifolia) je rostlina ze swójby cycawkowych rostlinow (Lamiaceae).
Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Konjaca mjetlička je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 50 hač 100 cm abo wot 30 hač 80 cm.
Stołpik je štyrihranity a kosmaty.
Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Łopjena su dołhojte-lancetojte, wótro rězane, na delnim boku pjelsćojće kosmate, w srjedźišću abo wyše srjedźišća najšěrše a docpěwaja dołhosć wot 4 hač 10 cm.
Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Kćěje wot julija hač septembra. Kćenja docpěwaja dołhosć wot 3 hač 4 mm a steja w nakónčnych, hustych, šwižnych kwětnistwach, kotrež su podobne na kłosy. Króna je blědźe lila abo blědźe čerwjena. Keluch je husto kosmaty a pjeczubaty.
Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rosće na brjohach, mokrych pastwach, hrjebjach, pućowych kromach.
Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rostlina je w srjedźnej a južnej Europje, sewjernje hač Wulkobritanskej rozšěrjena.
Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1stronje 262 a 260.
- ↑ W internetowym słowniku: Minze
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, stronje 260, 326 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 30 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)