Kerčkaty kokrik

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Kerčkaty kokrik
Kerčkaty kokrik (Fumaria vaillantii)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Eudikotyledoneny
rjad: (Ranunculales)
swójba: Makowe rostliny (Papaveraceae)
podswójba: Kokrikowe rostliny (Fumarioideae)
ród: Kokrik[1] (Fumaria)
družina: Kerčkaty kokrik
wědomostne mjeno
Fumaria vaillantii
Loisel.
Wobdźěłać
p  d  w

Kerčkaty kokrik (Fumaria vaillantii) je rostlina ze swójby makowych rostlinow (Papaveraceae).

Po někotrych žórłach so do swójby kokrikowych rostlinow (Fumariaceae) přirjaduje.

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kerčkaty kokrik je cunja, módrozelena jednolětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 10 hač 20 cm.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łopjena su dwójce pjerite. Jich kónčki su zwjetša 4-6 razow tak dołhe kaž šěroke.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot meje hač oktobra. 6-15 blědźe róžojtych, na kónčku ćmowych, šwižnych kćenjow steji w kićach a docpěwa dołhosć wot 5 hač 6 mm. Keluch docpěwa dołhosć wot 1 mm. Keluškowe łopješka lochko wotpadnu.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na rolach, winicach, prózdnych rolach, pustych płoninach, pućach a murjach. Preferuje w lěću ćopłe pódy.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. W internetowym słowniku: Erdrauch

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 74 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije