Kamjenjowe wačoški

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Kamjenjowe wačoški
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
swójba: Křižnokwětne rostliny (Brasicaceae)
ród: Wačoški (Aethionema)
družina: Kamjenjowe wačoški
wědomostne mjeno
Aethionema saxatile
Wobdźěłać
p  d  w

Kamjenjowe wačoški (Aethionema saxatile) su rostliny ze swójby křižnokwětnych rostlinow (Brasicaceae).

Wopisanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kamjenjowe wačoški docpěwaja wysokosć wot 5 hač 20 cm. Rostlina je postupowaca hač zrunana.

Łopjena su jejkojte hač lancetojte, namódreń zwobručowane, cyłokromne a docpěwaja dołhosć wot 1 hač 2 cm.

Kćěje wot apryla hač junija. Krónowe łopješka su mjasočerwjene abo běłe a docpěwaja dołhosć wot 2 hač 4 mm. Keluškowe łopješka su kozokromne.

Truki su sokojte, wopłonjene, šěroko křidłate a steja na wobłukaće wotstejacych stołpikach.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na kamjentnym drjebiznje, skałach.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w južnej Europje rozšěrjena.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, stronje 22, 194 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije