Jurij Šołta (1886)

Jurij Šołta (němsce Georg Scholze, pseudonym Luboměr; * 18. nowembra 1886 w Radworju, † 1. septembra 1971 w Budyšinje) bě serbski wučer, kantor a kulturny prócowar.

Narodźi so jako syn Radworskeho wučerja Bena Pětra Šołty a wopytowaše preparandu a Katolski wučerski seminar w Budyšinje. Wot 1907 do 1912 bě z wučerjom w Radworju a Zdźěri, wot 1912 skutkowaše na Budyskej Tachantskej šuli, najprjedy do 1931 jako wučer a wot 1931 do 1938 jako šulski direktor. W lěće 1938 bu z politiskich přičin wotsadźeny, móžeše pak we Łužicy wostać a w Budyšinje a Poršicach jako dale wuwučować. Po kóncu nacionalsocializma bě wot 1945 do 1948 z wučerjom a internatnym nawodu Serbskeho gymnazija w čěskich Warnoćicach. Poslednje powołanske lěta dźěłaše jako korektor w Budyskej serbskej ćišćerni. Nimo toho dźěła bě wot 1953 do 1956 tež z wučerjom serbšćiny na Ludowej uniwersiće a wobchodnej šuli w Budyšinje.

Jurij Šołta přinošowaše aktiwnje k serbskim kulturnym, wosebje hudźbnym žiwjenju. Běše nimale połsta lět z kantorom Serbskeje cyrkwje a nawjedowaše w dwacetych lětach jako dirigent chóraj Budyskeju towarstwow Nadźija a Jednota. Nimo toho bě hromadźe z Bjarnatom Krawcom a Jurjom Wjelu sobuzałožer Zwjazka serbskich spěwnych towarstwow. Wot 1911 bě sobustaw Maćicy Serbskeje.

Napisa wjele nastawkow wo kulturnych temach do Serbskich Nowin, do Krajana a po wójnje tež do Noweje doby. Jako pokładnik a zarjadnik domu a ćišćernje towarstwa swj. Cyrila a Metoda wobdźěleše so na wudawanju katolskeho pismowstwa kaž tež wědomostnych spisow. W lěće 1920 wuda w swójskim nakładźe němsko-serbski rozmołwnik, kotrež serbski přełožk w lěće 1937 wuńdźe.

Twórba

• Deutsch-wendisches Gesprächsbuch zur leichten Erlernung der wendischen Sprache für die verschiedensten Verhältnisse des menschlichen Lebens. Swójski nakład, Budyšin 1920.
• Rozmołwnik k lochkemu nawuknjenju serbskeje rěče za najwšelakoriše poměry čłowjeskeho žiwjenja. Budyšin 1937.

Žórło

• Měrćin Völkel: Šołta, Jurij. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 551sl.