Jěwa Wórša Lanzyna

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije

Jěwa Wórša Lanzyna (rodź. Lorencec; němsce Eva-Ursula Lange; * 11. septembra 1928 w Delnjej Kinje, † 20. decembra 2020) bě serbska grafikarka, molerka, keramikarka a wuhotowarka knihow.

Wona wotrosće w Budyšinje a wuknješe po ludowej šuli wot 1945 do 1948 w Zhorjelcu hornčerstwo. Wot 1950 studowaše w Praze a wot 1951 do 1956 při Wysokej šuli za grafiku a knižne wuměłstwo w Lipsku. Po studiju dźěłaše wot 1956 do 1958 jako wuhotowarka knihow pola nakładnistwa Volk und Wissen a wot 1958 do 1962 w Ludowym nakładnistwje Domowina. Wot 1962 skutkowaše jako swobodnje tworjaca wuměłča a bě wot 1978 do 1990 předsydka Koła serbskich tworjacych wuměłcow.

Składnostnje jeje 75. narodnin wuhotowaše Zwjazk serbskich wuměłcow w lěće 2003 w Njeswačanskim hrodźe wustajeńcu a swjedźenske zarjadowanje, na kotrymž měješe Jurij Koch lawdaciju. K přiležnosći 80. narodnin zarjadowachu w Choćebuskim Serbskim muzeju wječor pod titulom Jěwa Wórša Lanzyna. Wuměłča w rozmołje. K jeje twórbam w zjawnym rumje słuša stołp před załoženskim domom Domowiny we Wojerecach.

Wona bě zmandźelena z grafikarjom Steffenom Langu a bydleše w Barće. Wona zemrě w decembrje 2020 na sćěhi infekcije z koronawirusom.

Twórby[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Knihi[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Wórša Lanzyna, Steffen Lange: Radosć tworjenja (Freude des Gestaltens). Přełožiła Sonja Wölkowa. Budyšin 1998.

Ilustracije[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Kito Lorenc: Nowe časy – nowe kwasy: basnje ze studentskich lět. LND, Budyšin 1962. (ilustracije ze Steffenom Langu).
  • Ernst Schmidt: Sorbische Ostereier. 4. nakład, LND, Budyšin 1965. (ilustracije ze Steffenom Langu).
  • Jurij Nuk, Gerat Libš: Hody w serbskej prozy a poeziji. LND, Budyšin 1970.
  • Ludmila Brězanowa (wud.): Naš nan a naša mać: čitanka za serbsku swójbu. LND, Budyšin 1982.

Literatura[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Ursula und Steffen Lange. W: Alfred Krautz: Sorbische bildende Künstler. LND, Budyšin 1974.
  • Sieghard Kozel: Žiwjenje za serbsku kulturu. W: Rozhledźe 9/2018, str. 31–32

Wotkazaj[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije