Dripata pyskawa
| |
| Dripata pyskawa (Geranium dissectum) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Rosidy Eurosidy II | |
| rjad: | (Geraniales) |
| swójba: | Pyskowničkowe rostliny (Geraniaceae) |
| ród: | Pyskawa[1][2] (Geranium) |
| družina: | Dripata pyskawa |
| wědomostne mjeno | |
| Geranium dissectum | |
| L. | |
Dripata pyskawa (Geranium dissectum) je rostlina ze swójby pyskowničkowych rostlinow (Geraniaceae).
Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Dripata pyskawa je jednolětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 10 hač 60 cm.
Stołpik je wotstejo kosmate.
Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Łopjena su nimale hač k spódku rukojće pjećdźělne hač sydomdźělne. Jich wotrězki su dźělene a maja linealne, 2-3 mm šěroke kónčki.
Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Kćěje wot meje hač awgusta. Kćenja su purpurowočerwjene a njepřesahuja susodne łopješka. Krónowe łopješka docpěwaja dołhosć wot 4 hač 6 mm a su tak dołhe kaž keluškowe łopješka. Stołpiki kwětnistwow su krótše hač nošne łopješka.
Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rosće na rolach z wobkopankami, w zahrodach, na winicach a pustych płoninach. Preferuje wutkate a bazowe pódy.
Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rostlina je w Europje rozšěrjena.
Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 410.
- ↑ W internetowym słowniku: Storchschnabel
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 218 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 52 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)