Cuza pyskawa

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Cuza pyskawa
Cuza pyskawa (Geranium pyrenaicum)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Rosidy
Eurosidy II
rjad: (Geraniales)
swójba: Pyskowničkowe rostliny (Geraniaceae)
ród: Pyskawa[1][2] (Geranium)
družina: Cuza pyskawa
wědomostne mjeno
Geranium pyrenaicum
Burm. fil.
Wobdźěłać
p  d  w

Cuza pyskawa (Geranium pyrenaicum) je rostlina ze swójby pyskowničkowych rostlinow (Geraniaceae).

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Cuza pyskawa je dwulětna rostlina abo trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 25 hač 70 cm.

Stołpik je zrunany abo postupacy, rozhałuzowany, wotestejo kosmaty.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łopjena su přećiwostejne, we wobrysu kulojte, hač do srjedźišća rukojte, pjećdźělne hač dźewjećdźělne a docpěwaja šěrokosć wot 3 hač 7 cm.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot meje hač oktobra. Kćenja su jasnowioletne, docpěwaja šěrokosć wot 1 hač 2 cm a přesahaja łopjena. Krónowe łopješka su hłuboko wutrobojće zarězane a docpěwaja dołhosć wot 7 hač 10 mm a su dwójce tak dołhe kaž keluškowe łopješka.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na pućach, drjebiznowych městnach, w žiwych płotach, na njerodźojtych pastwach a pustych płoninach. Preferuje wutkate pódy w krajinach z miłym klimatom.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina pochadźa z horinow južneje Europy a je při nas we wysokosć wot hač do 1800 m zdomjacnjena.

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 410.
  2. W internetowym słowniku: Storchschnabel

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 220 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 48 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije