Brězow
| |||||
| gmejna: | Kubšicy | ||||
| zagmejnowanje: | 1936 (do Sowrjec) | ||||
| wobydlerstwo: | 66 (31. decembra 2021)[1] | ||||
| přestrjeń: | 1,74 km² | ||||
| wysokosć: | 220–238 metrow n.m.hł. | ||||
51.15305555555614.501944444444220–238
| |||||
| póstowe čisło: | 02627 | ||||
| předwólba: | 03591 | ||||
| wotwodźene słowa: |
| ||||
 Stary Delni młyn w Brězowskim dole | |||||
wikidata: Brězow (Q160822)
| |||||
Brězow (němsce Blösa) je wjeska ze 66 wobydlerjemi[2] we wuchodźe hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słuša ke Kubšiskej gmejnje a leži při Wuježčanskej wodźe mjez 220 a 238 m nad mórskej hładźinu w hornjołužiskej pahórčinje.
Susodne wjeski su Kubšicy w sewjeru, Šekecy w sewjerowuchodźe, Sowrjecy we wuchodźe, Wysoka w juhu a Zrěšin w zapadźe.
Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Kulowc Brězow naspomni so prěni raz wokoło lěta 1400 jako Blesaw,[3] njedaloko wsy namaka so pak wo wjele starše Brězowske hrodźišćo. W 15. lětstotku mjenuje so wjes jako knježe sydło. Ležownostne knjejstwo wukonješe přez lětstotki Budyska rada (1547 a 1777), cyrkwinsce słušeše Brězow ze starodawna do Michałskeje wosady.
W tule poměrnje hłubokim dole Wuježčanskeje wody wobstejachu tři Brězowske młyny: Horni, Srjedźny a Delni młyn.
Brězow běše hač do lěta 1936 samostatna gmejna, po tym wjesny dźěl Sowrjec a skónčnje wot 1950 dźěl gmejny Kubšic.
Wobydlerstwo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 134 wobydlerjow, mjez nimi 133 Serbow.[4]
Ležownostne mjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Hrodźiško, W Pječicach, Rišća (tež Žrišća), Škleńčeŕka, Wosancy, Hromadnik, Supš (36 kóncow), Wowči hatk, Pod šmrěkami, Žela (=na Želach).[5]
Wosobiny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Alwin Hładki (1898–1965) – muler a kulturny prócowar
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
- ↑ staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
- ↑ Brězow w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 50. → wšě wjeski
- ↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 6 (digitalizat).
Wotkaz[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Commons: Brězow – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow