Bozankecy

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Bozankecy
Basankwitz
Połoženje Bozankec na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Bozankec na karće Hornjeje Łužicy
DEC
Połoženje Bozankec
Połoženje Bozankec
město: Budyšin
zagmejnowanje: 1936 (do Delnjeje Kiny)
wobydlerstwo: 34 (31. decembra 2022)[1]
wysokosć: 163 metrow n.m.hł.
51.214.481944444444163
póstowe čisło: 02625
předwólba: 03591
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Bozančan/-ka
adjektiw:
Bozančanski
skłonowanje:
Bozankec, Bozankecam, Bozankecy, Bozankecami, w Bozankecach
Wjesna tafla w Bozankecach
Wjesna tafla w Bozankecach

Wjesna tafla w Bozankecach

Bozankecy (němsce Basankwitz) su hornjołužiska wjeska na juhu Budyskeho wokrjesa, kotraž słuša z lěta 1994 k Budyšinej. Ma něhdźe 30 wobydlerjow a leži pjeć kilometrow sewjerowuchodnje Budyskeho stareho města při Albrechtowce.

Ležownostne mjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Zahon, Pjerdawki, Na horje, Předows, Pola Bórka, Na šćežkach, Pola Kiny.[2]

Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wjeska naspomni so prěni raz w lěće 1365 jako Bosenkewicz abo Bosinkewicz.[3] Ležownostne knjejstwo měješe we 18. lětstotku Budyska měšćanska rada. We 1880tych lětach mějachu Bozankecy po statistice Arnošta Muki 43 wobydlerjow, kiž běchu bjez wuwzaća Serbja.[4] Po ludličenju 1925 běchu wot cyłkownje 49 wobydlerjow 39 ewangelskich a dźesać katolskich.[3] Ewangelscy wobydlerjo chodźa do Budyšina kemši.

Bozankecy běchu hač do lěta 1936 samostatna gmejna z něhdźe 50 wobydlerjemi a wot tohole lěta dźěl Delnjokinjanskeje gmejny. Po tym zo bu Delnja Kina 1994 do Budyšina zagmejnowana, słušachu Bozankecy k tutomu měšćanskemu dźělej. Hakle wot spočatka 2020tych lět liča jako swójski měšćanski dźěl.

Wosobiny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

W Bozankecach so narodźištaj

Literatura[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Basankwitz/Bozankecy. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 270.


Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. staw: 31. decembra 2022; Statistiska rozprawa města Budyšina za IV. kwartal 2022, měrc 2023
  2. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 17 (digitalizat).
  3. 3,0 3,1 Bozankecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  4. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 50. → wšě wjeski
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije