Banćikaty wonječk

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Banćikaty wonječk
Banćikaty wonječk (Diplotaxis tenuifolia)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
rjadownja: (Rosopsida)
podrjadownja: (Rosidae)
rjad: (Brassicales)
swójba: Křižnokwětne rostliny (Brasicaceae)
ród: Wonječk (Diplotaxis)
družina: Banćikaty wonječk
wědomostne mjeno
Diplotaxis tenuifolia
(L.) DC.
Wobdźěłać
p  d  w

Banćikaty wonječk (Diplotaxis tenuifolia) je rostlina ze swójby křižnokwětnych rostlinow (Brasicaceae).

Wopisanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Banćikaty wonječk je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 30 hač 80 cm.

Stołpik je na bazy wodrjewjeny a bohaće łopjenaty.

Łopjena su módrozelene, nahe, hłuboko našćěpane, mjeztym zo hornje často su njerozdźělne. Wotrězki su dołhojte hač linealne a doprědka měrjene. Wone wudychaja při rozrybowanju wótru wóń, kotruž někotři ludźo jako njepřijomna začuwaja.

Kćěje wot meje hač oktobra. Syrikžołte kćenja docpěwaja dołhosć wot něhdźe 2 cm a steja w čumpatych kićach. Krónowe łopješka docpěwaja dołhosć wot 8 hač 14 mm. Kćenjowe stołpiki su dwójce hač trojće tak dołhe kaž kćenja.

Trukowe płody docpěwaja dołhosć wot 2 hač 6 cm, su tróšku wopłonjene a wobstejace a wobsahuja wjele symjenjow w dwěmaj rjadomaj. Jich stołpiki maja samsnu dołhosć.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na pućach, drjebiznowych městnach, rolach, pustych płoninach, dwórnišćach a přistawach.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w srjedźnej a južnej Europje rozšěrjena.

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 108 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 256 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije