Bónjecy

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Bónjecy
Binnewitz
Połoženje Bónjec na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Bónjec na karće Hornjeje Łužicy
DEC
Połoženje Bónjec
Połoženje Bónjec
gmejna: Budestecy
zagmejnowanje: 1936 (do Hruboćic)
wobydlerstwo: 51 (31. decembra 2022)[1]
wysokosć: 253 metrow n.m.hł.
51.14361111111114.460277777778253
póstowe čisło: 02692
předwólba: 035938
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Bónječan/-ka
adjektiw:
Bónječanski
skłonowanje:
Bónjec, Bónjecam, Bónjecy, Bónjecami, w Bónjecach
Bónjecy
Bónjecy

Bónjecy (prjedy tež Bynjecy,[2] němsce Binnewitz) su wjeska w Hornjej Łužicy a gmejnski dźěl Budestec we wokrjesu Budyšin w Sakskej.

Geografija[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wjeska leži sewjernje horow Lubin a Žmórc, zapadnje Lubjenca a južnje Hruboćic (gmejna Kubšicy). Susodna wjes na zapadźe su Bělšecy. Na skłoninje Lubina wyše Bónjec wužórli so Bónječanska woda, kotraž ćeče najprjedy přez Bónjecy same a potom dale do sewjerneho směra nimo Jaseńcy, přez Sokolcu a Budyski "Park přirody", prjedy hač so blisko stareje Třělanskeje wodarnje při Čornobóskej droze do Albrechtowki wuliwa.

Ležownostne mjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Bódła, Kopany, Kałojca, Ćelaca zahrodka, Srěnje hona, Truhi, Na dołhim, Na prěčnym, Hajki, Poslědki, Bahno, Haty, Wopuš, Wumjeńska łuka, Tři rjady, Wólšina, Žmórc, Rubježna pinca, Sucha łuka, Wulka łuka, Pola złeje studnički, Mała łuka, Srěnja łuka, W Murjowanej.[3]

Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Prěnje historiske naspomnjenje jako Bunowicz pochadźa z lěta 1242. Ležownostne knjejstwo wukonješe w lěće 1777 Budyska rada.[4] W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 116 wobydlerjow, mjez nimi 113 Serbow (97 %).[5] Ewangelscy Bónječenjo přisłušeja Budestečanskej wosadźe.

Powětrowy wobraz Bónjec (2019)

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Budestecy
  2. Křesćan Bohuwěr Pful: Łužiski serbski słownik. Maćica Serbska, Budyšin 1866, str. 39 (online).
  3. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 5 (digitalizat).
  4. Bónjecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  5. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 50. → wšě wjeski

Wotkaz[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

 Commons: Bónjecy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije