Mała kopřiwa

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
(ze strony „Žahalca” sposrědkowane)
Mała kopřiwa
Mała kopřiwa (Urtica urens)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Eurosidy I
rjad: (Rosales)
swójba: Kopřiwowe rostliny (Urticaceae)
tribus: Urticeae
ród: Kopřiwa[1][2] (Urtica)
družina: Mała kopřiwa
wědomostne mjeno
Urtica urens
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Mała kopřiwa (Urtica urens) je rostlina ze swójby kopřiwowych rostlinow (Urticaceae). Dalše serbske mjeno je žahalca.

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Mała kopřiwa je jednodomna, jednolětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 10 hač 60 cm.

Stołpik je njewobšěrny a štyrihranity.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łopjena su přećiwostejne, eliptiske abo jejkojte, tupe, swětłozelene a docpěwaja dołhosć wot 2 hač do 4 (5) cm.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot junija hač septembra. Pakić njese muske a žónske kćenja a je krótša hač łopjenowy stołpik.

Palne kosmy a wobsahowe maćizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Při dótknjenju špicy palnych kosmow wotłamaja, kaž kanile do kože so drěja a jich wobsah wuprózdnja. Wobsah wobsteji z histamina, acetylcholina, mrowjaceje kisaliny a hišće nic dokładnje identifikowaneho jěda. Palenje je při tutej družinje sylniše hač při wulkej kopřiwje.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na smjećowych městnach, zanjerodźenych zahrodach, hnojowych městnach, winicach, hródźach. Preferuje ekstremnje dusykate pódy.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w Europje rozšěrjena.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 210.
  2. W internetowym słowniku: Brennnessel

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 350, jako podobna družina Kleine Brennnessel (U. urens) pod hesłom Große Brennnessel (Urtica dioica) (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 342 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije