Šćětkojta nalika

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Šćětkojta nalika
Šćětkojta nalika (Dianthus carthusianorum)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
rjad: (Caryophyllales)
swójba: Nalikowe rostliny (Caryophyllaceae)
podswójba: Caryophylloideae
tribus: Caryophylleae
ród: Nalika[1][2] (Dianthus)
družina: Šćětkojta nalika
wědomostne mjeno
Dianthus carthusianorum
L.
Wobdźěłać
p  d  w
Škitana družina

Šćětkojta nalika (Dianthus carthusianorum) je rostlina ze swójby nalikowych rostlinow (Caryophyllaceae).

Wopisanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Šćětkojta nalika je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 15 hač 50 cm. Rostlina je naha.

Stołpik je nahi a prosty.

Łopjena su linealne abo wusko lancetojte a docpěwaja šěrokosć wot 2 hač 4 mm.

Kćěje wot junija hač septembra. Kćenja docpěwaja šěrokosć wot 20 hač 25 mm a steja po štyrjoch hač po dźesaćoch (maksimalnje po třicećoch) w hłójčkojtych promjenjach, kotrež su wot brunokožowych wysokich łopješkow wobdate. Krónowe łopješka su prědku zubate, ćmowopurpurowe. Keluškowa rołka je brunočerwjena. Keluškowe šupizny su nahe, suchokožowe a krótše hač keluch. Zwjetša so 1-3 kćenja runočasnje puknu.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na suchich trawnikach, słónčnych zwisach, skłoninach a lěsnych kromach. Preferuje ćopłe, suche, zwjetša wapnite pódy.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je předewšěm w srjedźnej Europje rozšěrjena.

Noty[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Prawopisny słownik, Hornjoserbski słownik, ISBN 3-7420-1920-1, strona 283
  2. W internetowym słowniku: Nelke

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 206 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 34 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije