Łučny rozraz

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Łučny rozraz
Łučny rozraz (Veronica chamaedrys)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Asteridy
Euasteridy I
rjad: (Lamiales)
swójba: Putnikowe rostliny (Plantaginaceae)
ród: Rozraz[1][2] (Veronica)
družina: Łučny rozraz
wědomostne mjeno
Veronica chamaedrys
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Łučny rozraz (Veronica chamaedrys) je rostlina ze swójby putnikowych rostlinow (Plantaginaceae). Dalše serbske ludowe mjeno je rězačk[3].

Po někotrych žórłach so swójbje trudownikowych rostlinow (Scrophulariaceae) přirjaduje.

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łučny rozraz je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 15 hač 40 cm.

Jeho stołpik njese kosmy w dwěmaj rjadomaj.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łopjena su přećiwostejne, krótko stołpikate abo sedźace, jejkojte, hrubje zubate, rozpjeršenje kosmate hač nimale nahe a docpěwaja dołhosć wot 3,5 cm.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot meje hač julija. Azurmódre kćenja docpěwaja wulkosć wot 10 hač 14 mm a steja po wjacorych w čumpatych kićach. Wone njesu štyri njejenake krónowe kónčki. Jich póžěrk je běły a njesu ćmowe žiłki. Keluch je štyridźělny.

Płody[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Płodowa kapsla je třiróžkata abo wutrobojta a kosmata. Wona docpěwa šěrokosć wot 4 hač 5 mm.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće w žiwych płotach, na kerčinowych a pućowych kromach, łukach, a w swětłych, suchich lěsach. Preferuje čerstwe hač skerje suche, humozne pódy w słóncu abo w połsćinje.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w Europje rozšěrjena.

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 435.
  2. W internetowym słowniku: Ehrenpreis
  3. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 420.

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 274 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 200 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije