Łučna dornica
| |
| Łučna dornica (Festuca pratensis) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Monokotyledony | |
| Commelinidy | |
| rjad: | (Poales) |
| swójba: | Słódke trawy (Poaceae) |
| podswójba: | Pooideae |
| ród: | Dornica[1][2] (Festuca) |
| družina: | Łučna dornica |
| wědomostne mjeno | |
| Festuca pratensis | |
| Huds. | |
Łučna dornica[1] (Festuca pratensis) je rostlina ze swójby słódkich trawow (Poaceae).
Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Łučna dornica je ćmowozelena rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 30 hač do 80 cm.
Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Łopjena docpěwaja šěrokosć wot 3 hač do 5 mm a dołhosć wot 10 hač do 20 cm, při čimž na spódku nahe wuška njesu.
Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Kćěje wot junija hač do julija. Pakić je šwižna a docpěwa dołhosć wot 10 hač do 20 cm. Delnja hałuza pakiće wobsteji ze 4-5 kłóskow a krótku hałuzu na spódku z 1(-3) kłósku. Žołtozelene abo wioletnje blakate kłóski docpěwaja dołhosć wot 9 hač do 11 mm a zwjetša wobsteja ze 7-8 kćenjow. Kochty faluja.
Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rosće na tučnych łukach a pastwach a łuhojtych łukach.
Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rostlina je w Europje rozšěrjena.
Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ 1,0 1,1 Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 96.
- ↑ W internetowym słowniku: Schwingel
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 384 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)