Čorna bozanka

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Čorna bozanka
Čorna bozanka (Sambucus nigra)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Asteridy
Euasteridy I
rjad: (Dipsacales)
swójba: Pižmonkowe rostliny (Adoxaceae)
ród: Bozanka[1][2] (Sambucus)
družina: Čorna bozanka
wědomostne mjeno
Sambucus nigra
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Čorna bozanka (Sambucus nigra) je rostlina ze swójby pižmonkowych rostlinow (Adoxaceae). Dalše serbske mjena su ptači fikot, bozankowy bóz a čećaty bóz.

Jahodojte póčkate płody

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Čorna bozanka je kerk abo małki štom, kotryž docpěje wysokosć wot 3 hač do 7 (9) m.

Hałuzy su zrunane abo wobłukaće won přewisuje.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Přećiwostejne łopjena su pjerite, dołho stołpikate, na delnim boku namódry zelene a wobsteja zwjetša z 5 hač do 7 dołhojće-jejkojtych, 5-10 cm dołhich, 3,5 cm šěrokich, sćeńka zubatych, nimale sedźacych łopješkow. Při rozrybowanju aromatisce wonjeja.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot meje hač do junija. Małke, tačałkojće płone, přijomnje wonjace kćenja steja w hač do 8 cm šěrokich wokołkowych pakićach. Króna je koleskojta, běła abo žołtojta.

Kćenja so wot muchow a bručkow wopróšuja. Ale próški so zwjetša wot wětra rozšěrjena, tak zo jako wuwołar někotrych alergijow płaća.

Płody[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Płody su čerwjeno-čorne, jědźne, kulowate póčkate płody, kotrež často so jahody mjenuja. Wone docpěwaja tołstosć wot 3 hač do 4 mm. Jich stołpiki su swětłočerwjene. Brěčka je purpurčerwjena.

Zrałe płody so wot ptakow jědźa.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće w žiwych płotach a w bohatych na zelu, włóžnych lěsach a drjebiznowych městnach.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w nimale cyłej Europje rozšěrjena. Ale tež w Małkej Aziji a w Kawkazu wustupuje.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćenja a płody so přećiwo katarej a druhim bolosćam dychanskich pućow, ale tež přećiwo zymicy wužiwaja.

Mytologija[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Při Germanach bě wosebje swjata, přetož jako domjacy kerk je złe duchi zahnać měła. Jeje němske mjeno Hollunder česćuje Frau Holle.

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 51.
  2. W internetowym słowniku: Holunder

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Bruno P. Kremer: Steinbachs Naturführer Bäume & Sträucher, ISBN 978-3-8001-5934-5, strona 362 (němsce)
  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 462 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije